در بخشی مشترک بین دو استان چهارمحال و بختیاری ( شمال غربی) و استان خوزستان (شمال شرق) کوه کم ارتفاعی به صورت رشته باریکی که از جنوب کوه کینو شروع شده و در راستای جنوب شرق تا جنوب غربی دریاچه شیمبار (شیرین بهار) کشیده شده که در بسیاری از نقشه ها این کوه به نام “منار” نوشته شده و در بین اهالی ، معروف به “رگه منار” می باشد.
ایلراه منار یکی از قدیمی ترین ایلراه های تاریخی کوچ عشایر بختیاری است که سال های سال شاهد گذر مردم بسیاری از مناطق عشایری سرزمین های بختیاری مسجدسلیمان ، اندیکا و لالی بود که در دهه ۵۰ تا ۷۰ مسیرشکافی شد و جاده اصلی اندیکا – شهرکرد تا دهه ۸۰ از آن گذر می کرد.
این گذرگاه زیبا و خاطره انگیز هم اکنون نیز علاوه بر مسیر تردد بیش از ۱۰ هزار خانوار عشایری در کوچ بهاره و پاییزه ، راه دسترسی بیش از ۱۰ روستا با مرکز شهرستان اندیکا محسوب می شود.
کوه منار از سوی شمال به دره بازفت (منطقه لبد) ، از جنوب شرق به قله للر و سپس توسط تنگ تورک از کوه تاراز جدا می گردد. در جنوب و جنوب غرب به دشت شیمبار و رگه منار و از سوی غرب نیز به کوه کینو پیوسته است. بلندترین قله کوه منار نزدیک به ۳۶۰۰ متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد. کتک و للر نزدیکترین روستاهای به این کوه هستند و در جنوب واقع گردیده اند.
تصاویر از ایمان صادقی حسنوند
