عادل مولا روز چهارشنبه اظهار کرد: بخش عمده بارندگی‌های در بالادست تالاب‌ها بوده و درصد آبگیری تالابهای شمالی استان از جمله تالاب شیمبار، میانگران و بندون قابل توجه و افزایشی گزارش شده و البته تالابهای جنوبی استان نیز از بارندگی‌های اخیر بی تاثیر نبوده است.
به گفته وی براساس آخرین تصاویر ماهواره‌ای تالاب هورالعظیم ۶۰ درصد، تالاب شادگان ۹۱ درصد، تالاب بامدژ ۸۲ درصد، تالاب میانگران، ۸۷ درصد، تالاب شیمبار ۸۸ درصد و تالاب بندون ۸۵ درصد آبگیری داشته‌اند.
معاون اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان، بخش عمده آبگیری تالاب هورالعظیم را ناشی از روان‌آب‌ها خواند و توضیح داد: از دوم فروردین ماه جاری لایروبی دریچه‌های تبادل آب، رفع انسدادهای احتمالی در تالاب هورالعظیم و برنامه‌ریزی برای کنترل خروجی آب در حال انجام است تا آبگیری در تالاب بهتر و با سهولت انجام شود.
وی به برنامه‌ریزی برای حفظ ۶۰ درصد آبگیری تالاب هورالعظیم با هماهنگی وزارت نیرو اشاره کرد و گفت: برنامه‌هایی پیگیری شده تا میزان آبگیری این تالاب به‌ویژه در تنش آبی از طریق رهاسازی از سد کرخه حفظ شود.
مولا اتفاقات طبیعت را غیرقابل پیش‌بینی عنوان کرد و افزود: با وجود اینکه بارندگی‌ها تاکنون آثار مثبتی بر تالاب‌ها داشته است اما گرم شدن هوا، افزایش دما، افزایش میزان تبخیر آب و هدر روی آب از جمله عواملی است که در ماه‌های گرم سال اثرات خودرا بر تالاب می‌گذارد با این حال امیدواریم با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته روند نگهداشت آب در تالاب‌ها را افزایش دهیم تا زیست‌مندان تالاب‌ها آسیب نبینند.
بر اساس این گزارش، تالاب بین‌المللی شادگان با بیش از ۵۰۰ هزار هکتار در جنوب خوزستان و در انتهای حوضه مارون- جراحی قرار دارد.
تالاب مرزی هورالعظیم نیز با ۳۰۰ هزار هکتار در جنوب غرب کشور است که یک سوم آن در ایران و دوسوم در عراق است.
تالاب بامدژ سومین تالاب مهم در استان خوزستان به شمار می‌رود که در میان سه شهر اهواز، دزفول و شوش قرار دارد.
تالاب بندون در سه کیلومتری شمال شهر ایذه قرار دارد. این تالاب زیستگاهی مناسب برای پرندگان و جانوران است که به دلیل کاهش بارندگی در بلند مدت در خطر نابودی قرار دارد.
تالاب میانگران که در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ به عنوان پناهگاه حیات وحش میانگران به تایید سازمان حفاظت محیط زیست کشور رسید در شمال غربی استان خوزستان قرار دارد. این تالاب با مساحتی حدود ۲ هزار و ۴۰۰ هکتار در جنوب غربی کوهپایه زاگرس در فاصله یک و نیم کیلومتری شهر ایذه واقع است.
تالاب شیمبار در شهرستان اندیکا واقع شده است و یکی از بزرگترین تاکستان‌های طبیعی کشور را در دل خود جای داده و با گونه های مختلف گیاهی نقش مهمی در امرار معاش مردم منطقه ایفا می کند. پوشش عمده و غالب گیاهی در محدوده ۲ هزار هکتاری تالاب شیمبار درختچه‌های جاز، پده، گز، تمشک، زالزالک، انگور وحشی یاقوتی است که حاکی از غنای طبیعی و تنوع گونه ای بالا ی این منطقه است.
بر اساس ماده ۳ آیین‌نامه نحوه حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌ها، نحوه تخصیص حقابه محیط زیستی تالاب‌ها از رودخانه‌های بالادست آنها پس از تامین آب شرب نسبت به سایر مصارف دارای اولویت است.
در سال‌های اخیر کمبود آب یکی از چالش‌های تالابهای استان بوده است.
