مرید میرقائد متولد ۱۳۲۷ اصالتاً از طایفه سراج الدین میرقاید که زادگاه اجدادی اش در روستای میان رودان لالی بوده که با مهاجرت خانواده در محله سرمسجد مسجدسلیمان ساکن شده و از دوران نوجوانی به شعر و نقاشی و نویسندگی و فیلمنامه نویسی علاقه زیادی داشت و در عرصه ادبیات و هنر تلاش زیادی نمود.
وی پس از تحصیل در دانشگاه هنرهای زیبا دانشگاه تهران بعنوان مدرس در دبیرستانهای مسجدسلیمان مشغول بکار شد. و پس از مدتی به اراک رفت.او از بنیانگذاران موج ناب شعر فارسی بوده ونخستین سروده هایش را در مجله فردوسی به چاپ رساند .
از وی ده ها مقاله و نقد در مطبوعات از دهه شصت و هفتاد و هشتاد و همچنین دو مجموعه شعر به نامهای پرنوشته ها و چکیلا به چاپ رسیده است.میرقائد همچنین مدتی بود که کتابی درباره تاریخ وفرهنگ بختیاری را در دست نگارش داشت.
وی برای نخستین بار ظرفیت استفاده از قالب های شعر نو را وارد شعر فولکلور بختیاری کرد.
در زمینه نقدشعر امروز نیز ، درمجله بنیاد سال۱۳۵۶ با عنوان «کارنامه شعر جوان امروز» روی شعر شاعران جوان آن دوران نظیر مرحوم«شاپوربنیاد»-«همایونتاج طباطبایی»-میرزاآقاعسگری»-«هرمزعلی پور»-«مهین دیوی»و…صحه گذاشت وآنان رابه گونه ای درخور و ارجمندانه معرفی نمود.
وی در مورد شعر می گفت: من عقیده دارم کار شاعر شبیه به کار زنبور به نوعی تولید و تهیه عسل است و اگر حاصل کار برای مردم شهد و شیرین نباشد، صرفا شاعر بودن و زنبور بودن چه اهمیت دارد؟
نویسنده متن(وحید عالی نژاد)
شعر زیر نیز از سروده های مرید میرقاید است.
” کوچ “
چاله های بی تش ودی
وارگه ها
بی پر و می
برف زرده
گره از تنهایی
کرده از بغض اش ، باز
جغ زنگول
گله
عوعو سگ
ازشتاب و هی هی –
خستگی را زده پی.
…
بر فراز چل و سنگ
همنوایی نکنید
با کوکو ونگ
طافه طافه بزنیم از کوه
بنگ!
صف مالا رفتند-
کوچ کردند
به ییلاق غروب
هیچ کس نیست بگوید
چه کسی؟
