قله هایی در بلندای افق، سر بر آسمان دارند، صخره هایش عظیم، پرتگاه ها بلند، دره ها تنگ و عمیق، چشمه سارهای شگفت انگیز، یخچالهایش تا سالها باقی، تابستان سبز و خرم، بوته های گون و جازش تا قد انسان، لاله های زیبایش سر به زیر، رودهایش بسیار، مردمانش سختکوش؛ کوهستانش را زرد کوه می خوانند.
زردکوه بختیاری در جنوب غربی ایران و از انتهاییترین قسمت غربی استان چهارمحال و بختیاری تا شرق و شمال شرق خوزستان امتداد یافته است. این رشته کوه یکی از غنیترین ذخایر طبیعی آب ایران است و رودخانههای کارون، به عنوان بزرگترین رودخانه ایران و زایندهرود (که از استان چهارمحال و بختیاری وارد استان اصفهان میشود) از این رشتهکوه سرچشمه میگیرند.
از قلل زیبا و معروف رشته کوه زردکوه میتوان به شاه شهیدان، زرده، دوزرده، هفتتنان، کلونچین و کینو اشاره کرد. در این میان، قله کلونچین، با ارتفاع ۴۲۲۱ متر بلندترین قله زردکوه بختیاری است.
در رشته کوه زاگرس بعد از دنا به ارتفاع ۴۴۰۹ متر و اشترانکوه به ارتفاع ۴۲۵۰ متر زرد کوه بختیاری بلندترین کوه زاگرس می باشد. این کوه در شهرستان کوهرنگ استان چهارمحال و بختیاری و ۹۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد. زردکوه (زرده) حدفاصل دو رودخانۀ کوهرنگ و بازفت قرار دارد.
بالای ۴ هزار متریها:
زردکوه تعداد زیادی قله بالای ۴۰۰۰ متر دارد که معروف ترین آنها کلونچین ۴۲۲۱ متر، چگاله ۴۱۳۶ متر، هفت تنان ۴۱۰۹ متر، درویش کزلی ۴۰۷۸ متر، شاه شهیدان ۴۰۷۶ متر، نازی ۴۰۷۵ متر، چال تاو ۴۰۷۵ متر، تیا ۴۰۵۳ متر، شرنگ ۴۰۱۱ متر، دورنگ ۴۰۰۹ متر، دو زرده ۴۰۰۰ متر، سیردان ۳۹۸۸ متر، قنبر کش ۳۹۷۰ متر، پله بلند ۳۹۴۷ متر، چال میشان ۳۸۹۷ متر، ایلوک ۳۸۳۷ متر و آب سفید ۳۷۵۹ متر می باشد.
از خرسان تا نازی:
از ویژگی های مهم زردکوه می توان به یخچال های ایل بیگ و پورسونان و دره های (کول) خدنگ و خرسان و دریاچۀ نازی و جنگل های تک درخت ییلاقی بازفت اشاره کرد. یخچال ها و خط الراس های زرد کوه بسیار زیبا، دیدنی و در عین حال خطرناک است. زردکوه شب های بسیار سرد و روزهای آفتابی سوزان دارد.
بارش برف بسیار سنگین و چندین متری در زردکوه و دگرگونی ناگهانی و طولانی مدت هوا باعث شده که صعودهای زمستانی زردکوه یکی از دشوارترین و طولانی ترین مسیرهای زمستانی کوهنوردان لقب بگیرد. رشته کوه زاگرس در غرب و جنوب ایران واقع شده است که این رشته کوه از کرانه های دریاچه وان در کردستان ترکیه آغاز شده است و پس از گذشتن از استان های آذربایجان، کردستان، کرمانشاه، اصفهان، چهار محال بختیاری، خوزستان و لرستان تا استان های فارس و کرمان ادامه دارد.
زرد کوه بختیاری در زاگرس میانی قرار دارد. دریاچه گهر نیز در رشته کوه زاگرس قرار دارد و زاگرس یکی از کم نظیرترین مناطق رشد انواع و اقسام گیاهان دارویی و منحصر بفرد در دنیاست. ضمناً لاله های واژگون کوهرنگ هم در دنیا کم نظیر است.
واژه شناسی زرد کوه: نام زرد کوه را برخی برگفته از معنای صخره ای بودن این کوهستان دانسته، بعضی از شکل اسب مانند دو زرده یا جفت زرنه ( دو قله مهم مرکزی زرد کوه ) که در فرهنگ پارسی به معنای اسب زرد است در نظر گرفته و برخی نیز این نام را از رنگ آن دانسته اند. با توجه به اینکه هنگامیکه نور خورشید بر این کوهستان می تابد به ویژه در زمانیکه نور آن مایل است (صبح و عصر) چشم انداز این کوهستان به رنگ زرد به نظر می آید. بنا بر این نظر آخری درستر به نظر می رسد، همچنین در ایران کوههای بسیاری وجود دارد که نامشان از رنگ سنگهای آنها گرفته شده است(سیاه کوه، سفید کوه و غیره…).
مسیر صعود: صعود از دامنه های جنوبی زردکوه به دلیل وجود دیواره ها، پرتگاهها و شیب های تند بسیار سخت و فنی می باشند. بهترین و مهمترین مسیرهای صعود به کوهستان زرد کوه دامنه شمالی این کوهستان است. شهر چلگرد مبدأ مناسب صعود به بسیاری از قله های زرد کوه از جبنه شمالی می باشد. چلگرد در ۸۸ کیلومتری شمال باختری شهرکرد واقع شده است نزدیک به دو ساعت می توان از ترمینال آزادی شهرکرد خود را به وسیله مینی بوس به چلگرد رساند.
کوچ ایل به زردکوه: در دامنه شرقی زردکوه استان چهارمحال و بختیاری منطقهای به نام کوهرنگ قرار دارد که از یک طرف با چشمههای فراوان جوشیده از قلل بلندقامت زردکوه، آبشارهای بلند خروشان و طبیعت حاصلخیز و بکرش مجموعه کاملی از جاذبههای طبیعی را در خود جای داده و از طرف دیگر به دلیل حضور ایل بزرگ و اصیل بختیاری و تکاپوی زندگی عشایری در این خطه، برای گردشگری فرهنگی هم مقصدی فوقالعاده است.
مرکز شهرستان کوهرنگ شهر چلگرد است که با شهرکرد ۸۵ کیلومتر فاصله دارد و با احداث کمپ عشایر کوهرنگ در دشتهای این منطقه، از اردیبهشت تا نیمه مهرماه، برای علاقهمندان شرایطی را فراهم میکند که چند روزی با عشایر همسایه شده و آرام آرام با فرهنگ ایل بختیاری ـ به عنوان یکی از قدیمیترین و اصیلترین عشایر ایران ـ آشنا شوند.
ضمن آنکه تماشای اسبسواری، تیراندازی، آیینها، موسیقی زنده محلی و شیوه پخت غذاهای خوشمزه و سنتی عشایری هم بخشی دیگر از برنامههای این کمپ جالب گردشگری است. علاوه بر اینها، رودخانه و آبشار شیخ علیخان هم در همان نزدیکی است و مسافران در چمنزارهای سبز پهناور و مرغزارهای دیدنی اطراف آن میتوانند تماشاگر سبک زندگی عشایر این منطقه نیز باشند.