یکی از معماران طراح این پروژه می‌گوید: «مهم‌ترین جنبۀ این ساختمان این است که نشان می‌دهد ساختن ساختمان‌های عظیم و پیچیده با استفاده از الوار کاری شدنی است».
از این جهت این ساختمان می‌تواند الهام‌بخش سایر معماران و شرکت‌های ساختمانی در سراسر دنیا برای استفاده از چوب به عنوان مصالح اصلی ساختمان‌هایشان باشد. در سال‌های اخیر توجه و علاقه به استفاده از چوب در معماری در حال گسترش است و دلیل آن جلوگیری از اثرات مخرب زیست‌محیطی است که استفاده از مصالحی مثل بتن و فولاد به دنبال خواهند داشت.
ساختمان ۱۸ طبقۀ میوستارنت با حدود ۸۵ متر ارتفاع در حال حاضر یکی از بلندترین آسمانخراش‌های چوبی جهان به حساب می‌آید. این ساختمان شامل آپارتمان‌های مسکونی، یک هتل، دفاتر کار و یک رستوران می‌شود.
الوار‌های به کار رفته در این ساختمان از نوع تیرچه‌های چسبی لمینتی (موسوم به گلولام) هستند که از باریکه‌های چوبی به هم چسبیده ساخته شده‌اند و دوام و مقاومت بسیار بالایی دارند.
چوب مورد نیاز برای این ساختمان از مزارع جنگلی چوب تامین شده است. آب و هوای کشور‌های اسکاندیناوی و پوشش جنگلی وسیع آن‌ها یک مزیت ویژه برای ساخت ساختمان‌های چوبی در این کشور‌ها ایجاد می‌کند. با این وجود این کشور‌ها نیز قوانین سفت و سختی برای جلوگیری از کاهش مساحت جنگل‌ها در درازمدت وضع کرده‌اند. از جمله، هر منطقۀ جنگلی که چوب آن برداشت شود می‌بایست تنها در ظرف سه سال دوباره به صورت جنگل احیا شود.
