در حالی که همزمان با روز جهانی مقابله با بیابان زایی انتظار می رفت برنامه ها و اقدامات در این راستا تشریح و عملیاتی شوند گسترش آتش سوزی مراتع و جنگل ها در نقاط مختلف بویژه در مناطق زاگرسی موجب شده تا حیات این زیستمندان سبز با چالشی تکراری مواجه شود.

جنگل‌های زاگرس یکی از ارزشمندترین  اکوسیستم‌های کشور به شمار می روند که از دیرباز نقش مهمی در تغذیه آب‌های زیر زمینی، پایداری کشاورزی، حفظ آب و خاک و همچنین کنترل سیل دارند. بااین‌ حال، علاوه بر تغییرات اقلیمی که طی سال های اخیر روند پرسرعت تری یافته آتش سوزی بعنوان یکی از تهدیدهای مهم برای نابودی این اکوسیستم همچنان به پیش می تازد؛ آن هم در گرم ترین روزهای سال که دمای هوا نیز کمک رسان آتش شده است.

طی هفته های اخیر مراتع و جنگل ها در نقاط مختلف استان از جمله لالی، اندیکا، مسجدسلیمان، اندیمشک، باغ‌ملک و …طعمه حریق شده اند و با توجه به گرمای هوا و دلایل متعدد بروز آتش سوزی ها این روند تا اوایل مهرماه ادامه خواهد داشت. هر چند به رسم سال های گذشته فعالین محیط زیست و جوامع محلی در کنار عوامل امدادرسان منابع طبیعی، هلال احمر و دیگر نهادها گزینه ی اول مهار حریق به شمار می روند.

با این حال علیرغم وقوع آتش سوزی در نیمه اول هرسال گویا مجموعه مدیریت بحران استان همچنان ساختار منظم و هدفمندی برای پیشگیری و مقابله با این تهدید را عملیاتی نساخته و اقدامات اطفاء حریق به مثابه ی قطره ای برای حریق گسترده در جنگل ها و مراتع می ماند. آموزش های مقطعی و مجهزسازی غیرهدفمند موجب گردیده تا نتیجه قابل توجهی برای مدیریت بحران آتش سوزی ها حاصل نگردد.

تشکیل تیم های واکنش سریع و سازماندهی آنها برای اعزام به نقاط مختلف، آموزش های هدفمند و تخصصی جوامع محلی و عوامل امدادی، تامین تجهیزات اختصاصی از جمله بالگرد و سرعت بخشی در روند هماهنگی و اعزام به مناطق، تقویت پوشش بیمه ای عوامل فعال در مهار آتش سوزی از جمله مواردی است که نیازمند پیگیری بیشتر و جدیت در عملیاتی نمودن آن هاست. علاوه بر این بهره مندی از نظرات و تجربیات میدانی عوامل اطفاء حریق برای رفع نقاط ضعف و کاستی های موجود نیز می تواند در پیشگیری از آتش سوزی ها و کیفیت بخشی عملیات مهار موثر باشد.