با کش و قوسهای فراوانی که در بحث انتخاب شهردار صورت گرفته بود، امید میرفت تحول چشمگیری در مدیریت شهری شاهد باشیم، اما متاسفانه هر چه پیش میرویم امیدهایمان بیشتر به یاس تبدیل میشود.
بیستم بهمن ۱۴٠٠ ، بعد از انتخاب مهدی محمودی به عنوان شهردار هفتکل، جلسه ای به بهانه «نشست خبری با اصحاب رسانه» اما در حقیقت «فرار رو به جلو شهردار هفتکل» برگزار شد تا کاستیها و کمبودهای احتمالی پیش روی شهردار و شورای جدید را گردن شهردار و شورای پیشین بیاندازند.
یکی از مهمترین مباحثی که در آن جلسه تاکید شده بود، مسئله «شفاف سازی و استمرار نشست خبری با اصحاب رسانه» بود که حالا یکسال و نیم از آن جلسه گذشته است!
در همان ایام، مهدی محمودی به همراه اعضای شورای شهر و جمعی از پرسنل شهرداری به محله طوفشیرین رفتند؛ وعدهها دادند و عکسها گرفتند.
دو هفتهی بعد، همان جمع مستان به مسکن مهر رفتند و همان قضیه تکرار شد. به نوجوانان و جوانان وعده احداث زمین فوتبال، به خانمها تکمیل پارک، به پیرمردها هم آسفالت خیابان اصلی را وعده دادند. در سایر محلات نیز به همان منوال ادامه یافت؛ وعدهها دادند، عکسها گرفتند و رفتند که رفتند…
حالا قریب به بیست ماه از آن بهمن ماه ۱۴٠٠ گذشته است؛ نه از شفافیت سازی که در راس شعارهای انتخاباتی کاندیدای شورای شهر بود، خبری است و نه وعدههایی که در کوچه و خیابانها داده بودند، عملی شدند. اصلا انگار یادشان رفته که مردم ناظر عملکرد آنها هستند و توجهشان جای دیگر است…
سرعت لاکپشتی پروژهها، بشدت شهروندان هفتکلی را از عملکرد شهرداری و شورای شهر رنجیده کرد. به عنوان مثال بازسازی میدان سه گوش که جمعا ۳٠ متر مربع نیست، بیش از ۳ ماه به طول انجامید و هنوز ۴٠ درصد پیشرفت فیزیکی ندیده است!
احداث پارک بانوان، تجهیز پارک شادی به وسایل بروز، احداث بوستان شبیه به چهار باغ اصفهان، مسیر پیاده روی خانواده، تکمیل پارک و آسفالت خیابان اصلی مسکن مهر، بازسازی پارک طوفشیرین، توسعه زیباسازی شهری (و دهها وعده دیگر که ذکر آنها را به مخاطبین فهیم میسپاریم) در این مدت شهردار و شورای شهر هفتکل به شهروندان وعده دادند اما گویا در اینجا فاصله دست و زبان، فاصله آسمان و زمین است…
به نظر میرسد اصلی ترین دلیل این تعللهای روشن، استفاده از مشاورینی است که نه تنها ذره ای عرق هفتکلی ندارند، بلکه حتی تعلق خاطری به مهدی محمودی هم ندارند.
اعضای شورای شهر و شهردار محمودی با اعتباراتی که موجود دارند (و البته افزایش عوارضات و مالیاتی که جیب خالی مردم بدست آوردند)، اگر در فرصت باقی مانده به وظایفشان سرعت ندهند و با همین سرعت لاکپشتی به روند مدیریت شهری ادامه دهند، قطعا لقب ضعیف ترین دوره را ازآن خود خواهی کرد و هرگز نام نیکی از خود در ذهن مردم نخواهند داشت.