آن‌قدر باید دور خودتان بچرخید و به چپ و راست بروید تا شاید بتوانید راه خروج را پیدا کنید. اما سربازانی که در دوره ساسانی اینجا زندگی می‌کردند، همه راهروها و اتاق‌های قلعه را مثل کف دست‌شان می‌شناختند، برای همین هنگام حمله دشمن به راحتی آنها را غافلگیر می‌کردند. قلعه تاریخی هزار در، در شهرستان آبدانان ایلام و درست بین دینار کوه و کویر کوه جا خوش کرده است.
مهم‌ترین سرنخی که این قلعه بزرگ را به دوره ساسانیان ربط می‌دهد، طاق‌های هلالی شکل آن است. درون قلعه هزار در، پر است از اتاق‌هایی که از طریق راهرو و دالان‌ها به هم راه دارند. با اینکه بنای داخلی قلعه تو در تو ساخته شده اما معماران طوری آن را طراحی کرده‌اند که نورگیری بسیار خوبی دارد و نور خورشید و نور مشعل‌هایی که در گذشته در قلعه روشن می‌شد، همه جای آن را روشن می‌کرد.
این قلعه از حدود ۴۰ اتاق تشکیل شده که همه‌شان مربع شکل هستند و طول و عرض شان چهار متر است. جالب اینجاست که در همه اتاق‌ها آتشدان و آشپزخانه به طور مجزا ساخته شده؛ آتشدان‌هایی که تقریبا به شکل شومینه‌های امروزی ساخته شده‌اند.
محمد دامیار، کارشناس مردم‌شناسی اداره میراث فرهنگی ایلام در مورد ساختار قلعه هزار در می‌گوید: «بدنه این قلعه از آهک، ملات ساروج و قلوه‌سنگ تراشیده ساخته شده است. اتاق‌ها، دالان‌ها و راهروها در هر چهار جهت قلعه ساخته شده و از هر طرف که واردش بشوید، آن‌قدر پیچ در پیچ است که قطعا از جایی که وارد شده‌اید، نمی‌توانید خارج شوید. تنگه‌ای در پشت دژ وجود دارد که ساسانیان آن را مسدود کردند. این تنگه پنج کیلومتری مسیر ورود آب بوده و از آنجا که حاکمان قلعه نمی‌خواستند دشمنان به این تنگه دسترسی و از آنجا وارد قلعه شوند، برای حفاظت از محدوده حکومت خودشان تنگه را مسدود کردند.»
احترام بگذار
یکی دیگر از شگفتی‌های این بنای تاریخی، شکل متفاوت درها و ورودی اتاق‌هاست؛ «ما دو نوع در، در قلعه می‌بینیم. نوع اول درهایی است که کوتاه ساخته شده‌اند و وقتی می‌خواهید وارد آن شوید حتما باید سر و کمرتان را خم کنید. به نظر من در آن دوران اشخاصی در این اتاق‌ها زندگی می‌کردند که صاحب‌منصب بودند و کسانی که از در وارد می‌شدند، با خم کردن سر و بدنشان به نوعی به فرد صاحب مقام احترام می‌گذاشتند و تعظیم می‌کردند. نوع دوم هم ورودی‌ها یا درهایی هستند که ارتفاع بلندی دارند. این ارتفاع بلند باعث می‌شد تا سربازان مستقر در قلعه در مواقع خطر و حمله دشمن به سرعت از اتاق و راهروها عبور کرده و از قلعه خارج شوند.»
