طی هشت‌ماه گذشته، جاده‌های خوزستان یکی از تلخ‌ترین روزهای خود را تجربه کرده‌اند؛ بر اساس اخبار منتشر شده در خبرگزاری‌های رسمی کشور از ابتدای فروردین تا نیمه آبان ۱۴۰۴، دست‌کم ۳۴ نفر در حوادث رانندگی استان جان باخته‌اند و بیش از ۱۹۶ نفر نیز راهی بیمارستان‌ها شده‌اند.
جاده لالی و مسجدسلیمان به اهواز یکی از پرحادثه ترین محورهایی است که در استان و به صورت ماهانه شاهد سوانح مختلف رانندگی است به طوری که تسریع در احداث جاده میانبر مسجدسلیمان به اهواز برای جلوگیری از این حوادث تلخ امری بسیار ضروری است چرا که تردد بسیار خطرناک خودروهای سنگین پتروشیمی مسجدسلیمان در کنار عرض کم و پیچ های خطرناکی که دارد ایمنی این مسیر را بسیار کاهش داده است.
مسیر های پرتردد دیگری که آمار سوانح در آن بسیار زیاد است دهدز به لردگان و رامهرمز به بهبهان و همچنین اندیکا به کوهرنگ است که هر کدام با توجه به قرار داشتن در محل اتصال دو استان با حجم فراوان خودروهای عبوری نیازمند توسعه و بهسازی جدی می باشند.
در جاده ای دیگر در مردادماه امسال، واژگونی خودروی زائران در محور امیدیه – ماهشهر سه کشته و ۱۴ زخمی برجای گذاشت. چند روز بعد، در محور خرمشهر – اهواز، برخورد پژو پارس و تیبا، حادثه‌ای رقم زد که به مرگ شش نفر انجامید و تنها یک کودک خردسال از میان سرنشینان زنده ماند.ماه‌های فروردین و مرداد، پرتلفات‌ترین ماه‌های امسال بودند؛ در این دو ماه، مجموعه‌ای از تصادف‌های زنجیره‌ای و واژگونی‌ها بیش از ۶۰ مجروح و ۱۰ کشته به‌جای گذاشت.
به گفته‌ی پلیس راهور خوزستان، بیش از ۷۰ درصد حوادث رانندگی ناشی از خطای انسانی است؛ عواملی مانند سرعت غیرمجاز، خستگی راننده و سبقت‌های نابجا. سرهنگ سعید رحیمی در گفت و گو با خبرنگاران با اشاره به روند تصادفات در خوزستان اظهار کرد: متاسفانه تصادفات فوتی خوزستان در ۱۰ سال اخیر روند افزایشی داشته است که در شش ماهه امسال نیز روند فوتی‌ها در تصادفات ۵ درصد افزایش داشته است.
کارشناسان ایمنی جاده‌ها معتقدند که فرسودگی زیرساخت‌ها، نبود روشنایی مناسب در جاده‌های بین‌شهری و کمبود نظارت مؤثر پلیس از دلایل اصلی تکرار این فجایع است.
یکی از کارشناسان حمل‌ونقل گفته است: «آمار تصادفات خوزستان از یک هشدار ساده عبور کرده است؛ اگر بازسازی محورهای اصلی و فرهنگ‌سازی رانندگی همزمان پیش نرود، باید هر سال منتظر آمارهایی تلخ‌تر باشیم.»
۳۴ کشته و نزدیک به ۲۰۰ زخمی در کمتر از ۸ ماه، تنها آماری خشک نیست؛ پشت هر عدد، خانواده‌ای داغ‌دار و مسیری است که هنوز رنگ خون از آسفالتش پاک نشده است.
