امامزاده در ۲۴ کیلومتری شرق شهرستان لالی ، در مسیر جاده اندیکا و در روستای سادات قرار دارد و متعلق به سید محمد پرهیزگار فرزند سید ابراهیم که نوه امام موسی کاظم (ع) و از برادرزاده های امام رضا (ع) است که به قصد ترویج مذهب تشیع به ایران وارد شد.
بنای آرامگاه ایشان در زمان هلاکو خان مغول ساخته شد به همین خاطر قدمت آن به دوران ایلخانی بر می گردد و از آنجایی که این بنا در روستا قرار دارد به همین خاطر اطراف آن را طبیعتی زیبا فراگرفته است.
این امامزاده در میان عوام و معتقدین خود، به شاهزاده ابوالقاسم و یا شاه گردن بلند ویا شاه مال بابادی شهرت دارد. مردم روستا که همگی از سادات هستند، این امامزاده را جد خود می دانند این گروه از سادات با استناد به متن بازنویسی شده‌ای که در اختیار دارند خود را از نسل صاحب آرامگاه «سید ابراهیم بن سید محمد پرهیزگار بن امام موسی الکاظم علیه السلام» می‌دانند که به شاه ابوالقاسم نیز شهرت دارد.
سادات امامزاده شاه ابوالقاسم که به «پیران شاه» معروفند در همین روستا که به نام سادات یا – شاه آباد – معروف است و در ۲۴ کیلومتری شرق شهر لالی قرار دارد سکونت دارندو به چهار اولاد رضوی ، نبَوی ، فاطمی و موسوی تقسیم می‌شوند.
امامزاده در میان همه طوایف به ویژه طایفه بابادی از احترام و جایگاه رفیعی برخوردار است و چون مریدان امامزاده عمدتاً از طوایف مختلف بابادی هستند که گرداگرد آرامگاه امامزاده سکونت دارند، به «شاه مال بابادی» نیز مشهور شده است. همچنین چون گنبد امامزاده در مقایسه با گنبد دیگر امامزاده ها، ارتفاع بیشتری دارد به «شاه گردن بلند» هم شهرت پیدا کرده است.
