سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اعلام این خبرگفت: در این پژوهش بیش از ۳۵ غار و پناهگاه صخره‌ای در این منطقه کشف شد که دارای ۱۸ محوطه دست‌افزار‌های سنگی دوره‌های پارینه‌سنگی جدید (آغازین)، فراپارینه‌سنگی و نوسنگی است؛ بیش از ۳۰۰ عدد دست‌افزار سنگی نیز از این محوطه‌ها جمع‌آوری شد.
دست‌افزار‌های بدست آمده شامل تراشه‌هایی با ابعاد متوسط و کوچک، سنگ مادر‌های تراشه، تیغه و ریزتیغه (منشوری)، ابزار‌های دارای روتوش و سر پیکان هستند که بوسیله ضربه با چکش سخت و نرم و تکنیک فشاری ساخته شده‌اند.
محمدجواد شعاعی افزود: شواهد ارزشمندی از وجود فرهنگ‌های پارینه‌سنگی جدید آغازین تا دوره فراپارینه‌سنگی مطالعه در زمینه حرکت انسان‌های هوشمند از آفریقا و اروپا به سمت آسیا را هموارمی کند.
وی ادامه داد منطقه لالی از دوران پارینه‌سنگی مورد توجه گروه‌های انسانی بوده که دلیل اصلی آن دسترسی آسان به آب شیرین و فراوانی شکار بوده است.
او با اشاره به اینکه گریشمن در سال ۱۹۴۶ میلادی بزرگترین غار منطقه، یعنی غار پِبده را حفاری کرد افزود: در سال ۱۳۹۸ حامد وحدتی‌نسب با همکاری دِپارتمان باستان‌شناسی موسسه تحقیقاتی مَکس پِلانک غار پِبده را مجدداً حفاری کرد که در نتیجه این حفاری، شواهدی از دوره پارینه‌سنگی جدید آغازین برای اولین بار در ایران با قدمتی حدود ۴۳ هزار سال پیش از غار پِبده بدست آمد.
به گفته شعاعی شباهت برخی قطعات یافت شده با دست‌افزار‌های مکشوفه از غار پِبده، نشان‌دهنده هم قدمتی برخی محوطه‌ها با این غار است.
او گفت: دوره پارینه‌سنگی جدید آغازین در اروپا و منطقه لِوانت در حدود ۴۵ الی ۶۰ هزار سال پیش، همراه با موج جدید گروه‌های جمعیتی انسان‌های مدرن (انسان هوشمند) شروع شد و اهمیت این دوره در آن است که نشان‌دهنده ورود و عبور آخرین موج جمعیتی گسترده گروه‌های انسانی در حدود ۴۵هزار سال پیش در آسیا است.
شعاعی افزود: بررسی محوطه‌های پارینه‌سنگی شهرستان لالی در استان خوزستان در منطقه‌ای به وسعت ۸۰۰ کیلومترمربع انجام گرفت که هدف از این بررسی شناسایی محوطه‌ها و چشم‌انداز‌های دوره پارینه‌سنگی در دو بخش کوهستانی و دشتی شمال خوزستان بوده است.
